Trochę historii:
Sam pałac główny znajduje się we wzniesionym w stylu renesansowym kompleksie siedmiu połączonych ze sobą i otaczających główny dziedziniec budynków. Poza pałacem tworzą go jeszcze brama wjazdowa z wieżą zegarową, wozownia, stajnia, oficyna pałacowa, oranżeria i narożny budynek przypałacowy z basztami[1]. Całość została założona na planie podobnym do litery U, z pałacem głównym jako podstawą. W późniejszym czasie założenie części wschodniego skrzydła zostały zniszczone, co zachwiało pierwotnym założeniem U. Na dziedziniec prowadzi brukowana droga wiodąca przez bramę wjazdową z zegarem, wieżyczką oraz kartuszem herbowym Eulenburgów. Podjazd na głównym dziedzińcu tworzy okrąg a jego centralną część wypełniają róże. Korpus budynku pałacu głównego, najstarsza część majątku, założony jest na planie prostokąta i składa się z dwóch kondygnacji i poddasza[7]. Obecny wygląd pałacu został mu nadany podczas rekonstrukcji w roku 1921. Śląski hrabia architekt Hochberg usunął dodane wiek wcześniej neogotyckie elementy z pałacu i części otaczających go zabudowań, co przywróciło pałacowi jego pierwotny, również dzisiejszy, renesansowy wygląd i charakter[1]. Wiadomo także, iż w jednej z sal pałacu znajduje się portret członkini rodu ciotki Ellie, który jako jedyny ocalał z bogatego przedwojennego zbioru dzieł sztuki[5]. Zachowały się natomiast elementy dawnego wyposażenia wnętrz jak klatka schodowa, piece czy stara szafa wnękowa[2]. Wnętrza budynków bramnych- dawnej wozowni i stajni zostały, z zachowaniem dawnego historycznego i pierwotnego stylu, w pełni odrestaurowane[1]. Zachowały się tam późnogotyckie sklepienia[3]. Natomiast znajdująca się obok wozowni oranżeria posiada własne, oddzielne wejście na dziedziniec.
do góry